Opis
Enuma Elisz (Enûma Eliš) to babiloński epos napisany w języku akadyjskim, nazywany tak od pierwszych słów, które znaczą Kiedy na wysokości.Pierwotny tekst tego eposu pochodzi z XIV wieku p.n.e., zaś zachowana wersja pochodzi z II wieku p.n.e.. Był recytowany w Babilonie w czasie święta Nowego Roku. Nazywany jest też eposem o stworzeniu wszechświata. Porządek przedstawia się następująco: światem rządzi panteon bogów z Mardukiem na czele, ludzkość ma tylko służyć bogom. Kosmogonia babilońska miała jednoznaczny pogląd na sens istnienia człowieka.Jak podaje Enuma Elisz — kiedy żaden jeszcze nie objawił się bóg, istniały jedynie praistoty. U zarania dziejów byli tylko Apsu — istniejąca od zawsze słodkowodna Otchłań — i Tiamat (Ocean). Symbolizowały one pierwiastki: żeński i męski. To na podstawie analizy tych tekstów mezopotamskich Zecharia Sitchin sformułował swoją niezwykłą teorie o pochodzeniu ludzkiej cywilizacji.
Historia i literatura faktu
wrocław poświętne
, zarobki w przedszkolu
, logopeda poznan
, la manche kanał
, egzamin 8-klasisty matematyka
, katarzyna po rosyjsku
, chemia nauka
, półkolonie puławy 2021
, leave past simple
, zakład chemii fizycznej
, słuchawki po niemiecku
yyyyy
